بسم الله الرحمن الرحیم

بررسی و نقد کتاب "درسی از ولایت" نوشته سید ابوالفضل برقعی

نویسنده : محمد شمسیانی

قسمت هشتم

ابوالفضل برقعی که امروز نامش ، بیت الغزل هر مخالف مکتب اهل بیت است اسطوره ای نیست که بتواند تکیه گاه اهل علم و دقت قرار گیرد بلکه ابزاری در خدمت شبکه های ارتجاعی است که اگر تاریخ مصرفش به پایان رسد در کنار دیگر تفکرات پوسیده ، مدفون خواهد شد . در این قسمت نقد « درسی از ولایت » را به پایان برده و بزودی به بررسی دیگر نوشته های ایشان خواهیم پرداخت.

آيه شماره 8 : سوره آل عمران آيه 20

فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِىَ لِلَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَنِ وَ قُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ وَ الْأُمِّيِّنَ ءَ أَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّ إِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَ اللَّهُ بَصِيرُ بِالْعِبَادِ

ترجمه : پس اگر با تو (براى مخالفت با دين حقّ، به باطل) احتجاج كنند، بگو من و پيروانم خود را تسليم امر خدا نموده‏ايم. و بگو به اهل كتاب و مشرکان مکه (ویا مشرکان درس ناخوانده) آيا شما هم (چون حق پديدار شود) تسليم حق شده و ايمان میآوريد؟ و چنانچه ايمان آرند هدايت يافته‏اند و اگر (از حق) روى گردانند بر تو چيزى جز تبليغ (دين خدا) نيست و خداوند به حال بندگان بيناست.

در اين آيه نيز آقای برقعي بر اساس رويه رايج خود ، بار ديگر برای رسيدن به مقصود به تقطيع آيات الهي دست زده و محتوای آيه ای را که روی سخن آن با کافرانی است که در قبول دين اسلام به اعراض و مجادله باطل مبادرت مي ورزند ، به تمامي مومنین تسري داده است. وبرقعی به کمک اين آيه سعي کرده تا وظايف پيامبر را به حوزه ابلاغ رسالت محدود نمايند در حالي که خداوند در اين آيه صراحتاً بيان مي کند اي پيامبر وظيفه تو در قبال آنان که در حقانيت دين خدا با تو عناد مي کنند فقط ابلاغ رسالت است . مسلماً پيامبر وظایف دیگری از قبيل تربيت و تزکيه ، تعليم کتاب و حکمت ، تشکيل حکومت اسلامي و جهاد برای توسعه دين به ديگر مکانها دارند که در آيات دیگر به آنها اشاره شده است و این وظایف در قبال مومنین و اصل شریعت است .

آيه شماره 9 : سوره رعد آيه 40 :

وَ إِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِى نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَ عَلَيْنَا الحْسَابُ

ترجمه : و اگر ما (در حيات تو) بر تو برخى از آن وعده عذابى كه به كافران داديم پديدار كنيم يا آنكه (پيش از آن وقت) تو را به ديدار آخرت بريم، به هر حال بر تو تبليغ (حكم خدا) و بر ما حساب (خلق) است (و تعيين وقت عذاب و حساب يا عفو بندگان از وظايف نبوت نيست).

اين آيه را باتوجه به دو آيه قبل از آن مورد بررسي قرار مي دهيم .

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ وَ جَعَلْنَا لهَمْ أَزْوَاجًا وَ ذُرِّيَّةً وَ مَا كاَنَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتىِ‏َ بِايَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ لِكلُ‏ِّ أَجَلٍ كِتَابٌ(38)

ترجمه : و محققا ما رسولانى پيش از تو فرستاديم و براى همه آنان (مانند تو) زنان و فرزندان مقرر نموديم (يعنى همه رسل بشر بودند، يكى فرشته نبود كه از لوازم بشرى بى‏نياز باشد) و هيچ پيغمبرى را نرسد كه بى اذن خدا آيت و معجزى آورد، كه هر امرى را وقتى معين مرقوم است.

يَمْحُواْ اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ(39)

ترجمه : خدا هر چه را خواهد (از احكام يا حوادث عالم) محو و هر چه را خواهد اثبات مى‏كند و اصل كتاب (آفرينش) نزد اوست.

به واقع مقصود خداوند در اين آيات چيست ؟ آيا خداوند بعد از اشاره به اينکه زمان تحقق عذاب کافران در کتاب آفرينش ثبت شده است ، در پي محدود نمودن حوزه وظايف پيامبر (نسبت به تمامي انسان ها) تنها به ابلاغ رسالت است ؟ به واقع پيامبر در قبال کساني که به انکار وعده الهي اصرار مي ورزند و عدم تحقق آن وعده ها در حال حاضر را دليلي بر نفي رسالت ايشان بر مي شمرند ، به جز ابلاغ رسالت و انذار آشکار ؛ وظايف ديگري مي تواند داشته باشد ؟ خداوند آشکارا در اين آيات بيان مي کند که هر وعده الهي زمان و وقت معيني دارد و عدم تحقق آنها در زمان حيات پيامبر اکرم مسلماً خدشه ای به راستين بودن وعده الهي وارد نمي کند .

آيه شماره 10 : سوره مائده آيه 92

وَ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَ أَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَ احْذَرُواْ فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا عَلىَ‏ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ

ترجمه : و خدا و رسول خدا را اطاعت كنيد و بترسيد، كه هر گاه روى (از طاعت خدا) بگردانيد پس بدانيد كه بر رسول ما جز آنكه به آشكار حكم خدا را ابلاغ كند تكليفى نخواهد بود.

در اين آيه نيز آقای برقعي تنها به انتهای آيه مورد نظر اشاره کرده و به شرطي که در ابتدای آيه آمده است اشاره ننموده است . و آن اين است که وظيفه پيامبر در برابر کساني که از اطاعت خدا و رسول سر پيچي مي کنند ، تنها ابلاغ رسالت به نحوی آشکار و روشن است و عبارت « فان توليتم » به طور مغرضانه ای از اين آيه حذف گرديده است تا بدين وسيله نويسنده کتاب درسي از ولايت به مقصود خود نائل آيد زيرا که با مشاهده اين عبارت در آيه ، اين سؤال مطرح مي شود که ؛ نافرماني از کدام دستور الهي منجر به هشدار خداوند نسبت به وظيفه پيامبر در برابر کافران گرديده است ؟ و تنها برای دريافتن پاسخ اين سؤال کافي است به ابتدای آيه مورد نظر توجه نمود.