مطلب زیر به نقل از سایت تبیان، در اینجا آمده است.
قرآنیون نامی است که بر جریانی اسلامی اطلاق شده که در مصر پیدا شده و به طور محدود در داخل مصر و بیرون از آن طرفدارانی پیدا کرده است. قرآنیون نامی است که در اصل دشمنان آنان بر ایشان گذاشتند؛ اما آنان ایرادی نمی بینند که به این نام خوانده شوند؛ بلکه آن را شرافتی برای خود می دانند و بر خود «اهل قرآن» اطلاق می کنند. ویژگی فکری جریان قرآنیون عبارت است از عدم اخذ احادیث و روایاتی که به حضرت محمد پیامبر اسلام(ص) نسبت داده می شود یا به سنت نبوی معروف است؛ بنابراین قرآنیون به قرآن به عنوان مصدر تشریع بسنده می کنند؛ زیرا معتقدند، خدا حفظ آن را وعده کرده و فرموده است: "إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ"1 ؛ ما قرآن را خود نازل کرده ایم و خود نگهبانش هستیم.
این مقاله نوشته سيد عبدالله حسيني است که در شماره چهارم نشریه معرفت کلامی، زمستان 1389، صفحات 59 الی 84 به چاپ رسیده است و در تاریخ 8 بهمن 1391 توسط خبرگزاری فارس منتشر شده است که در اینجا به نقل از این خبرگزاری آمده است.
خبرگزاری فارس: قرآنیون بر مرجعیت قرآن در همة امور دینی، که از آن میتوان بر قرآن بسندگی در دین تعبیر کرد و نفی حجیت و ارزش مطلق حدیث و سنّت نبوی و به عبارتی سنّت ستیزی، تأکید دارند.
چکیده
«قرآنیون» جریان فکری نوظهوری در بین اهلسنّت است که قرآن را یگانه منبع تشریع میداند و مرجعیت سنّت را به کلی منکر است. شبهقاره هند، خاستگاه آغازین این تفکر و مصر دومین خاستگاه این جریان فکری است. اهلسنّت آنان را تکفیر میکنند و آنان هم هم فرقهها و مذاهب اسلامی را به دلیل پذیرش سنّت پیامبر، منحرف و برخی از حلقات آنان همة مسلمانان را مشرک و خارج از اسلام حقیقی میدانند.