پرسش :نظر آقای مصطفي طباطبائي درباره زندگي شخصي پيامبر چيست؟

پاسخ:

مبتنی بر عقیده جناب آقای مصطفی طباطبائی، عصمت پیامبر محدود به ابلاغ وحی می باشد. اما در زندگي شخصي، امکان خطا در قول و فعل ایشان وجود دارد. این در حالی است که باید از وی پرسید: کدام كار رسول خدا، كار شخصی اوست و ربطي به شرع ندارد؟! ما هر موردی را كه از پيامبر نام ببریم، شخصي نبوده و مبنی حكم شرعي است.

به عنوان مثال، آقای طباطبائي ماجرائي را از رسول خدا نقل كرده كه ايشان از باغات مدينه گذر مي كردند، ديدند مردم گرده افشاني درخت خرما را انجام مي دهند. در آن جا آمده كه حضرت فرمودند احتياج به اين گرده افشاني نيست و سال بعد ديدند درخت ها خرما نداد و حضرت فرمودند من اشتباه كردم!
بدین ترتیب بنابر بر اعتقاد آقای طباطبايي، پيامبر اکرم معصوم نيست و امكان خطا هم دارد و در اين مورد دچار اشتباه شده است.
چنین اعتقادی نسبت به برگزیده الهی، نبی مکرم اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در حالی است که:
اولا: روایاتی از این دست که در صحیح بخاری و کتب اهل سنت موجود است، فقط از جابربن سمره نقل گردیده است و به لحاظ علم رجال خبر واحد محسوب می شود. لذا با وجود اینکه اهل سنت تمام اخبار صحیح بخاری را پذیرفته و به همه آن ها اعتقاد دارند، اما اعتماد به چنین اخباری شایسته نمی باشد.
ثانياً: حتی اگر پيامبر با وحي هم ارتباط نداشته باشد، حداقل فردي فهميده و عاقل است و از لحاظ رعایت مسائل اخلاقي به هیچ وجه با افراد آن اجتماع قابل قیاس نيست. حال چگونه مي شود انساني عاقل و فهميده در كاري كه تخصص ندارد دخالت كند، چه برسد به اینکه رسول خدا هم باشد؟
ثالثاً: آقای طباطبائي از اين نكته غافل است كه امور شخصی و شرعی در زندگی رسول خدا ص قابل تفكيك نمي باشد. لذا پيامبر اصلاً عمل خصوصی که مستقل از نبوت وی بوده و بدان مرتبط نباشد، ندارند حتي لباس پوشيدن ایشان. در مورد لباس پوشيدن ايشان خداوند مي فرمايد: وَ ثِيابَكَ فَطَهِّر/المدثر4 لباس تو تميز باشد، تنگ نباشد، لباس فخر نباشد. ما مطلبي در زندگي رسول خدا سراغ نداريم كه شرع به آن نظر نداشته باشد. اين ممكن نيست كه پيامبر امري در زندگي شخصي داشته باشد كه خارج از دينش باشد. پيامبر تمام زندگيش منطبق بر دين و تبلیغ آن است. پيامبر با دين زندگي مي كند، از اين روست كه سيره پيامبر حجت است. چرا؟ چون دين زندگي پيامبر است. و تمام قول، فعل و تقریر ایشان به عنوان سنت، ملاک اعمال ما می باشد.
رابعاً: امروز همه فرق اسلامی در یک عنوان کلی، همه اعمال و اقوال پیامبر را برای خود حجت شرعی می دانند. بنابر این، نظر امثال آقای طباطبایی مخالف نظر اکثریت قریب به اتفاق مسلمین است. به عبارت دیگر، به صورت عادی و طبیعی امت پیامبرتمام اعمال و اقوال ایشان را ملاک و معیار برای خویش می دانند.

خامساً:
دستور به اطاعت مطلق از رسول خدا قید و شرط و استثناء ندارد. خداوند فرموده است كه پيامبر اسوه حسنه است و به دنبال آن فرموده: من يطع الرسول فقد اطاع الله و در اسوه بودن هيچ شرطي هم بیان نشده است. اگر پيامبر در تمام جهات معصوم نباشد خدا نمي فرمايد: مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّه‏/ النساء80، اگر پيامبر در طول زندگي يك مورد اشتباه داشته باشد به آيه استثنا مي خورد و كارآيي آن از بين مي رود و آيه از اطلاق خارج مي گردد.
اگر پيامبر در طول زندگيش هزار كار خوب انجام دهد و فقط يك كار بد بكند آيا او مي تواند اسوه باشد؟ حتي اگر آن كار، عمل شخصي رسول خدا هم باشد. اگر پيامبر در كار شخصي هم خطا بكند ديگر اسوه نمي تواند باشد. عصمت پیامبر از طریق دستور به اطاعت مطلق اثبات مي شود.